支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
谓挥动鞭梢使发声。
引唐•李白 《行行且游猎篇》:“金鞭拂雪挥鸣鞘,半酣呼鹰出远郊。”王琦 注引《广韵》:“鞘,鞭鞘也。”宋•王禹偁 《寿宁节祝圣寿》诗之二:“数声飞电响鸣鞘,香褭金炉映赭袍。”明•汤式 《端正好·元日朝贺》套曲:“九龙车霞光闪闪明芝盖,五凤楼日色瞳瞳映赭袍,隐隐鸣鞘。”
挥鞭作声。
引唐·李白〈行行游且猎篇〉诗:「金鞭拂雪挥鸣鞘,半酣呼鹰出远郊。」宋·张孝祥〈浣溪沙·霜日明霄〉词:「霜日明霄水蘸空,鸣鞘声里绣旗红,淡烟衰草有无中。」
拼音:míng qiào
释义:挥动鞭梢使发声
["◎装刀、剑的套子。如 刀~。剑~。","◎拴在鞭子末端的细皮条。如 鞭~。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
jī míng gǒu dào
zhāo yáng míng fèng
míng wā
hè míng jiǔ gāo
fēng míng qì
míng jī
míng láng
míng chī
míng bì
míng dàn
míng guō
míng hǒu
míng kǔn
míng lián
míng yú
míng xián
míng shí
dǐng shí míng zhōng
cháo míng diàn chè
míng tān
míng ráo
yǐn háng yī míng
hú míng shān
nòng kǒu míng shé
fèng míng hè lì
míng huáng
míng luán
liăng bù wā míng
míng hè zhōu
bù míng bù fēi
fèng míng lín chū
míng xián kuí rì
pèi yù míng luán
míng yù yè lǚ
lòu jìn zhōng míng