支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
鸣叫;嘶叫。
引宋•吴淑 《蝉赋》:“乘凉风以翾翥,应白露而鸣嘶。”宋•范成大 《初入峡山效孟东野》诗:“峡 马类黄狗,不能长鸣嘶。”
["①马叫。如 ~叫。~鸣。人喊马~。②声音哑。如 ~哑。声~力竭。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
luán míng
hū míng
wā míng chī jiào
míng fèng zhāo yáng
dà míng dà fàng
niú míng
wă fǔ léi míng
míng bù píng
míng shēng
míng jiā
wā míng
míng yuān
sī á
sī jié
suān sī
míng zōu
hǒu míng
míng biāo
míng dú
míng xiăng
pìn jī chén míng
zhōng míng
léi shēng hōng míng
nán míng gū zhăng
què míng yán
gū hóng āi míng
gū yàn āi míng
chán míng dào
liăng bù wā míng
băi niăo qí míng
huǒ shān míng
míng qín ér zhì
hé qīng shè míng
dǐng shí zhōng míng
míng yù yè lǚ
lòu jìn zhōng míng