支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
敲打铜锣。常用以警众、聚众。
引《元史·刑法志四》:“诸军官鳩财聚众,张设仪卫,鸣锣击鼓,迎赛神社,以为民倡者,笞五十七。”郭灿东 《黄巢》第三章七:“王处存 便命鸣锣收军。”
敲锣。
引《三国演义·第一二回》:「今夜初更时分,城上鸣锣为号,便可进兵。」《儒林外史·第四回》:「众回子心里不伏,一时聚数百人,鸣锣罢市,闹到县前来。」
["◎一种乐器,铜制,像盘,用槌子敲打出来。如 ~鼓经(戏曲打击乐各种谱式的泛称)。~鼓喧天。紧~密鼓。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
jī míng quăn fèi
hè míng zhī shì
hú míng xiāo zào
dă míng ér
míng qióng
xiān míng
fēng bù míng tiáo , yǔ bù pò kuài
míng tiáo
míng qiú
yē míng
míng cáo
míng qì
míng qí
míng zhà
míng lǔ
míng hé luán
wă fǒu léi míng
cháo míng diàn chè
míng jiāng
míng luó hè dào
gēng luó
shā luó
hú míng shān
xī dàng luó
fēng bù míng tiáo
shāi luó léi gǔ
míng kē lǐ
xiào míng
pìn zhòu míng chén
míng huáng
dǐng shí míng zhōng
zhòng yù lù míng
gū yàn āi míng
míng yáng fèng
yī míng
fèng míng lín chū