支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
敲打铜锣。常用以警众、聚众。
引《元史·刑法志四》:“诸军官鳩财聚众,张设仪卫,鸣锣击鼓,迎赛神社,以为民倡者,笞五十七。”郭灿东 《黄巢》第三章七:“王处存 便命鸣锣收军。”
敲锣。
引《三国演义·第一二回》:「今夜初更时分,城上鸣锣为号,便可进兵。」《儒林外史·第四回》:「众回子心里不伏,一时聚数百人,鸣锣罢市,闹到县前来。」
["◎一种乐器,铜制,像盘,用槌子敲打出来。如 ~鼓经(戏曲打击乐各种谱式的泛称)。~鼓喧天。紧~密鼓。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
jī míng hòu dàn
wā míng chī jiào
míng duò
jī míng jiè dàn
qiān chuí dă luó , yī chuí dìng shēng
qiāo luó dă gǔ
míng tiáo
míng sè
wā míng
míng dí
tí míng
jīng míng
míng bì
míng qì
míng hé
míng yù
míng jiàn nà měi
míng lǜ
míng gǔ chuī jiăo
míng jué
yù míng
qiāng jīn míng yù
shū háng yī míng
míng zhǐ
dān rén luó gǔ
dă shùn fēng luó
fèng míng hè lì
míng kē xiàng
míng yáng fèng
huáng míng lóng
bù míng bù fēi
jī gǔ míng jīn
yuè zhuó míng qí
míng qiān jiē xià
míng qín ér zhì
wā míng gǔ chuī