支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝、宴会等用之。
谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝、宴会等用之。参见“鸣鞭”。
引宋•苏舜钦 《览含元殿基因想昔时朝会之盛且感其兴废之故》诗:“赤案波光卷,鸣梢电尾回。”明•高明 《琵琶记·丹陛陈情》:“月淡星稀, 建章宫 里千门晓。御炉烟裊,隐隐鸣梢杳。”
解释
1、谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝﹑宴会等用之。
["①树枝或条状物的末端。如 树~。末~。~头。~林。②末尾。如 眉~。收~。③古代奏乐时拿的竿子。④古同“艄”,船舵尾。","①像圆锥体的形状。②柱形物体的横剖面向一端面逐渐缩小的形式。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
tóu shāo zì lǐng
shǒu shāo
míng jiàn dǐ zhăng
míng gǔ ér gōng zhī
zhèng wū bù zhèng shāo zǐ xié
gēn gēn shāo shāo
léi míng
míng sè
yăn shāo
míng jì
shāo tóu
shāo jiān
chuān shāo
míng cí
yīng míng
shān míng gǔ yìng
míng huǒ
míng yù xī
zhōng míng
jiā shāo
míng hé luán
míng nuò
xià shāo
shū háng yī míng
míng yuè
hú míng shān
hú míng yú chū
míng kē xiàng
yún shāo
míng qín lèi
tuó míng biē yìng
lù míng yán
zhòng yàn lù míng
gū hóng āi míng
hóng yàn āi míng
hú míng gǒu dào