支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
良友。
用为对他人朋友的美称。
引《论语·季氏》:“乐节礼乐,乐道人之善,乐多贤友,益矣。”汉•徐干 《中论·贵验》:“至言也,非贤友则无取之,故君子必求贤友也。”
引明•徐渭 《女状元》第四出:“这几件可都要借光於贤友。”
["①彼此有交情的人。如 朋~。~谊。~情。②有亲近和睦关系的。如 ~邦。~邻。③相好,互相亲爱。如 ~爱。~善。"]详细解释
["①有道德的,有才能的。如 ~明。~德。~能。~良。~惠。~淑。~哲。~人。圣~。礼~下士。②敬辞,用于平辈或晚辈。如 ~弟。~侄。~契(对弟子或朋友子侄辈的敬称)。"]详细解释
zhú mă zhī yǒu
qíng xián
qī xián fū guì
qī xián fū ān
xián huì
qí yǒu
dà xián
rèn xián
bó yǒu
xián fàn
xián cái jūn zǐ
xián jiā
xián jiāng
xián jiāo
yǒu rén
róng xián
yǒu xù
xián zhòng
mù yǒu
xián shǒu
dú xián
xián yǒu
xuăn xián jǔ néng
shī yǒu yuān yuán
jīn lán zhī yǒu
xián kě
jìng xián
àn yǒu
féng xián bă zèng
hài zhōng yǐn xián
dà yǒu zhī jiā
jìn xián chù nìng
xián kàng
suǒ băo wéi xián
jìng lăo zūn xián