支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
(鸟)叫;鸟相和鸣,比喻寻求志同道合的朋友。
例嘤鸣相召。
英chirp;
比喻朋友间同气相求。
例下嘤鸣之榻,览切磋之诗,实后学快心事也。——《宛如约》
英call forth a friend's response;
鸟相和鸣。比喻朋友间同气相求或意气相投。
引语出《诗·小雅·伐木》:“嚶其鸣矣,求其友声。”晋•陆云 《答兄平原》诗:“经彼乔木,有鸟嚶鸣,微物识儕,矧伊有情。”南朝 梁 刘孝标 《广绝交论》:“故絪緼相感,雾涌云蒸;嚶鸣相召,星流电激。”明•刘基 《芳树》诗:“含华吐芬,嚶鸣满枝,君子有酒,以遨以嬉。”清•赵翼 《消闲》诗:“眼前惜少嚶鸣友,海上由他逐臭夫。”茅盾 《<新绿丛辑>旨趣》:“嘤鸣求友之心,亦人人所共有。”
["①〔~~〕象声词,形容鸟叫或低而细微的声音。②〔~宁〕轻声叫唤或哭泣。③〔~泣〕低声哭泣。④〔~鸣〕鸟叫,喻寻求志趣相投的朋友,如“~~相召”。⑤(嚶)"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
jī míng gǒu fèi
yín míng
yīng míng qiú yǒu
ěr míng
míng yā
yīng yīng
niăo yǔ chán míng
yuè jiă míng jūn
yī míng jīng rén
míng gǔ ér gōng zhī
fēng bù míng tiáo , yǔ bù pò kuài
niú míng
míng luán
míng jì
míng zōu
yīng míng
míng zhù
míng háo
bào míng
shí yīng
yīng wō
míng tuò
míng zhào
míng quán
wā míng chán zào
guǐ huǒ hú míng
míng zhōng gǔ
tuó míng
míng kē xiàng
míng huáng
míng shā shān
rú míng pèi huán
wă fǔ zhī míng
lóng míng shī hǒu
míng yù yè zǔ
lòu jìn zhōng míng