支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
怒冲冲地骂;大骂。
英curse furiously;
因发怒而对人大声斥责。
引《儒林外史·第四一回》:「这沈琼枝在王府塘,有恶少们去说混话,他就要怒骂起来。」
["①生气,气愤。如 ~色。~视。~叱。~骂。恼~。息~。②气势盛。如 ~涛。~火。心花~放。③中国少数民族,主要分布于云南省。如 ~族。④谴责:“若不可教而后~之”。"]详细解释
["①用粗野或带恶意的话侮辱人。如 ~人。~街。~名。咒~。辱~。②斥责。如 他父亲~他没出息。"]详细解释
nù hè
nù cháo
nù róng măn miàn
nù hèn
nù hōng hōng
nù mă
nù zhăng
nù huǒ cháo tiān
nù qiè
căn nù
cán nù
liú sì mà rén
găn nù găn yán
mà mà kuò kuò
fā nù
tiān nù rén yuàn
xī xiào nù mà
léi tíng zhī nù
mà tí
mán mà
bàng nù
hē mà
hàn nù
mà yán
duō mà
lì mà
fèn nù
huǐ nù
héng méi nù shì
fā nù chōng guàn
hán bāo nù fàng
mà hăi mà
bù nù zì wēi
pò kǒu nù mà
shén nù mín pàn