支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
常在一起以诗词唱和的朋友。
引唐•杜甫 《送王侍御往东川放生池祖席》诗:“东川 诗友合,此赠怯轻为。”元•关汉卿 《单刀会》第二折:“我则待要聚村叟,会诗友,受用的活鱼新酒,问甚么瓦鉢磁甌,推臺不换盏,高歌自摑手。”臧克家 《旅美归来感慨多》:“李瑛 同志,是我器重的一位诗友。”
["①彼此有交情的人。如 朋~。~谊。~情。②有亲近和睦关系的。如 ~邦。~邻。③相好,互相亲爱。如 ~爱。~善。"]详细解释
["①文学体裁的一种,通过有节奏和韵律的语言反映生活,抒发情感。如 ~歌。~话(❶评论诗人、诗歌、诗派以及记录诗人议论、行事的著作;❷古代说唱艺术的一种)。~集。~剧。~篇。~人。~章。~史。吟~。②中国古书名,《诗经》的简称。"]详细解释
qīng jiāo sù yǒu
qī bù shī
gù yǒu
fù yǒu
qī yǒu
lǐ yì shān shī jí
shǐ shī
wăng yǒu
shī sī
bā āi shī
xuě shī
shī dài
gē shī
yǒu tì
wǔ zì shī
shī qíng
shī gé
yǒu dào
lián shī
xióng shī
shī shù
shī diān
yǒu mù
gé shī
shī qú
jì qíng shī jiǔ
shī jiān shòu
qīng shī bié cái
zá shù shī
miàn péng kǒu yǒu
zǒu bǐ tí shī
tóng chuāng gù yǒu
shī yún zǐ yuē
dōng pō shī tǐ
jiǔ lóng shī hǔ