支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
带着红色;发红。常形容害羞。
引南朝 梁 江淹 《扇上彩画赋》:“昊天兮舒縹,暮云兮含頳。”苏曼殊 《断鸿零雁记》第二七章:“双颊殷红,含頳言曰:‘和尚行矣!恕奴无礼以对和尚。’”苏曼殊 《非梦记》:“薇香 回其含頳之面,就生微叹曰:‘君既迫於家庭之命,则吾又岂容违越?’”
["①衔在嘴里,不吐出也不咽下。如 ~一口水。~漱剂。~英咀( jǔ )华(喻反复琢磨体味文章的妙处)。~饴弄孙(含着糖逗小孙子,形容老年人的乐趣)。②藏在里面,包容在里面。如 包~。~义。~量。~苞。~蕴。~混。~垢纳污(指包容坏人坏事)。③怀有某种感情或意思,不完全表露出来。如 ~怒。~羞。~情。"]详细解释
["◎同“赬”。《玉篇•頁部》:“頳,赤也。本作赬。”"]详细解释
hán chǔ
hán hún
hán jiāng
hán nà
hán róng
hán xù
hán xū
hán zhāng
bào pǔ hán zhēn
àn hán
mò mò hán qíng
hán zhēn
hán suì
hán pín
hán cáng
hán dé
hán gòu rěn rǔ
hán hán hú hú
hán jīn liáng
hán xiào
hán xiù
hán bāo tǔ è
rùn hán
rěn rǔ hán gòu
shì hán
hán huā
yuān hán
hán gōng jǔ zhēng
hán jīng jǔ huá
xīng chēng
zhù yún hán wù
hán jù lù
hán jiā cāng
hán wū rěn gòu
fēng mù hán bēi
luó hán mèng niăo