支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
筝。弹拨乐器。
弹筝。
引南朝 梁简文帝 《筝赋》:“陈宝器於紈罗,抚鸣筝而动曲。”唐•李白 《春日行》:“佳人当窗弄白日,絃将手语弹鸣筝。”王鼎 《焚椒录》引 辽 萧观音 《回心院》词:“张鸣筝,恰恰语娇鶯。一从弹作房中曲,常和窗前风雨声。”
引明•唐顺之 《永年公馆夜宿》诗:“静院无朋休对酒,高楼有女独鸣筝。”
["◎弦乐器,木制长形。古代十三或十六根弦,现为二十五根弦。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
míng jiào
hè míng zhī shì
zhāng míng shǔ bào
lóng yuè fèng míng
luán fèng hé míng
lǘ míng quăn fèi
jī míng zhī zhù
qín sè hé míng
wàn lài míng
zì míng zhōng
míng shēng
míng xiào
míng chén
míng zhēng
jiàn míng
míng tuó
chóng míng zhōng yuè
míng lǔ
yīng qí míng yǐ
yōu yōu lù míng
jiá yù míng jīn
míng niăo
míng tān
míng lì
suān míng
míng kē lǐ
míng qìng
míng nòng
féi dùn míng gāo
rú míng pèi huán
lóng míng shī hǒu
bù míng bù fēi
míng qín ér zhì
xián míng lè qì
xiàn duàn fēng zhēng
míng zhōng gé