支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
春耕。
古代称天子籍田。
谓天子耕于籍田。
春耕。参见“东作”。
引《南史·宋纪中·文帝》:“冬十月己亥,命刺史郡守修东耕。”
引《初学记》卷十四引 汉•应劭 《汉官仪》:“凡称籍田为千亩,亦曰帝籍,亦曰耕籍,亦曰东耕。”
谓天子耕于籍田。 《隋书·礼仪志二》:“古典有天子东耕仪。
引江 左未暇,至 宋 始有其典。”
["①方位词,日出的方向,与“西”相对。如 ~方。~经(本初子午线以东的经度或经线)。~山再起(喻失势之后,重新恢复地位)。付诸~流。②主人(古代主位在东,宾位在西)如 房~。股~。~道主(泛指请客的主人,亦称“东道”、“作东”)。③请客出钱的人。如 作~。④姓。"]详细解释
["◎用犁把土翻松。如 ~种( zhòng )。~作。~耘(耕地和除草,亦泛指劳动,如“着意~~,自有收获”)。笔~(喻写文章)。舌~(喻教书)。"]详细解释
dōng líng xī suì
gēng yún
dōng jiā zǐ
dōng zhāng xī zhāng
dōng dào zhǔ
dōng zhuăn xī zhuăn
tóng shān xī bēng , luò zhōng dōng yìng
dōng fāng
dōng jiǔ shěng
shuō dōng dào xī
kǒng què dōng nán fēi
huá dōng
gēng zuò
dōng dì
dōng zhēng
dōng rén
dōng shú
dōng hú
gēng huò
gēng chú
fù dōng
dōng cáng xī duǒ
dōng dōu mén
yún gēng
dōng yuán
yáng dōng
kǔ gēng shāng jià
dōng pō yǐ
dōng nán měi
dōng bō
dōng kuāng xī piàn
dōng cāi xī yí
dào dōng shuō xī
dōng pō jīn
dōng yóu xī dàng
dōng lái zǐ qì