支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
形容声音清越。
引《礼记·玉藻》:“古之君子必佩玉……进则揖之,退则扬之,然后玉鏘鸣也。”清•朱仕秀 《重游灵应峰记》:“清泉杂其间,鏘鸣可听。”
金玉石互相撞击的声音。
引《礼记·玉藻》:「进则揖之,退则扬之,然后玉锵鸣也。」《楚辞·屈原·九歌·东皇太一》:「抚长剑兮王珥,璆锵鸣兮琳琅。」
比喻夫妻相亲相爱。
引语本《左传·庄公二十二年》:「凤皇于飞,和鸣锵锵。」
["①〔~~〕形容撞击金属器物的声音,如“锣鼓~~”。②(鏘)"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
jī míng qǐ wǔ
zhāo yáng míng fèng
lǘ míng quăn fèi
míng duò
qiāng qiāng
míng jīn shōu bīng
zì míng zhōng
míng gǔ
míng jī
xiāo míng
míng jiā
míng qín
yē míng
hóu míng
lù míng
fēi míng
míng shèng
míng hū
míng tóng
míng zhēng
léi míng wă fǔ
míng niăo
míng huáng
míng lì
míng jiá
wā míng chán zào
léi gǔ míng jīn
míng kē xiàng
chán míng shǔ
shān gǔ míng
wă fǔ zhī míng
huǒ shān míng
băi niăo tí míng
xián míng lè qì
míng yù yè lǚ
míng zhōng shí dǐng