支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
形容声音清越。
引《礼记·玉藻》:“古之君子必佩玉……进则揖之,退则扬之,然后玉鏘鸣也。”清•朱仕秀 《重游灵应峰记》:“清泉杂其间,鏘鸣可听。”
金玉石互相撞击的声音。
引《礼记·玉藻》:「进则揖之,退则扬之,然后玉锵鸣也。」《楚辞·屈原·九歌·东皇太一》:「抚长剑兮王珥,璆锵鸣兮琳琅。」
比喻夫妻相亲相爱。
引语本《左传·庄公二十二年》:「凤皇于飞,和鸣锵锵。」
["①〔~~〕形容撞击金属器物的声音,如“锣鼓~~”。②(鏘)"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
jī míng gǒu fèi
jī míng ér qǐ
yín míng
luán míng
hū míng
wā míng gǒu fèi
míng fèng zhāo yáng
dà míng dà fàng
míng qiú
míng jiā
míng jī
cháng míng
míng zōu
míng qí
yōng míng
shān míng gǔ yìng
míng wén
míng hào
míng hū
míng yù xī
míng xián
jiū míng
léi shēng hōng míng
míng nuò
míng jiāng
míng huáng
míng luó hè dào
léi gǔ míng jīn
rèn shēn ěr míng
míng jú
hú míng yú shū
gōu huǒ gū míng
bù míng zé yǐ
míng zhōng liè dǐng
shān gǔ míng
míng xián kuí rì