支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
亦作“娇妒”。
娇,通“骄”。谓女子骄傲任性而嫉妒。
娇,通“骄”。娇嗔貌。
亦作“娇妬”。
引《后汉书·阴兴传》:“就 子 丰 尚 酈 邑公主,公主娇妒, 丰 亦狷急。”一本作“骄妒”。 《北齐书·平秦王归彦传》:“妻 魏 上党王 元•天穆 女也,貌不美而甚娇妬。”
引唐•李白 《白头吟》之一:“此时 阿娇 正娇妒,独坐 长门 愁日暮。”前蜀 魏承班 《诉衷情》词:“春情满眼脸红消,娇妒索人饶。”
拼音:jiāo dù,
注音:ㄐㄧㄠ ㄉㄨˋ,
释义:1、谓女子骄傲任性而嫉妒的意思。2、娇嗔貌。
["◎因为别人好而忌恨。如 嫉~。~恨。~羡。嫉贤~能。"]详细解释
["①美好可爱。如 ~儿。~女。~艾(年轻貌美的女子)。~娆。~艳。~嗔。~逸(潇洒俊美)。②爱怜过甚,过分珍惜。如 ~养。~惯。③柔弱。如 ~弱。~小。~嫩。~气。"]详细解释
qiān jiāo băi mèi
jí xián dù néng
cù dù
shòu xiāng jiāo
huáng jiāo
jiāo jiāo dī dī
jiāo yàn
jiāo chēn
jiāo shēng
jiāo hóng
dù jí
dù kǒu
jiāo zī
yāo jiāo
jiāo é
chī dù
jiāo duò
zèn dù
jiāo lì
chǔ jiāo
fàng jiāo
dài jiāo
jiāo niáng
jiāo pí nèn ròu
shì chǒng shēng jiāo
jiāo yán
jiāo yě
jiāo jiāo chī chī
jiāo jiāo mèi mèi
róu mèi jiāo qiào
zuǒ jiā jiāo nǚ
jiāo chuăn wēi wēi
máng fēng dù yǔ
yăn xián dù shàn