支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
嚼食。
谓钻研。
引晋•葛洪 《抱朴子·对俗》:“膳可以咀茹华璚,势可以总摄 罗酆。”宋•邵雍 《首尾吟》之八:“咀茹兰蕙宜有主,恢张风雅更为谁。”
引明•范濂 《云间据目抄·朱朝贞》:“遂弃去公车业,穷日夜为囊帙蠹鱼,兼咀茹释氏诸书。”
["◎含在嘴里细细玩味。如 ~嚼(jué ㄐㄩㄝˊ)(a。细嚼;b。喻对事物反复体会)。含英~华(喻读书吸取精华)。","◎同“嘴”。"]详细解释
["①吃,引申为忍受。如 ~素。~荤。~痛(忍痛)。含辛~苦(原意吃苦辣的东西,引申为忍受辛苦)。~古涵今(接受、包含古今的所有知识)。②臭,败:“以~鱼去蝇,蝇愈至,不可禁”。③柔软:“柔~而寡断。④菜:“菜~有畦”。⑤根互相牵连的样子:“拔茅~”。⑥姓。"]详细解释
rú máo yǐn xuè
jiáo zuǐ
zuǐ tūn
tūn zuǐ
hán zuǐ
zuǐ zā
hán bīng rú bò
mă rú zǐ
hán yīng jǔ huá
yǐn xuè rú máo
rú sù
zuǐ jiào
zuǐ zhòu
xún zuǐ
zuǐ zhēng hán shāng
lóng diāo fèng jǔ
hán gōng jǔ zhēng
wăn rú
rán rú
zhú rú
rú tòng
mù rú
róu rú gāng tǔ
lián rú
hán bēi rú tòng
fàn lì rú shū
rú tòng hán xīn
rú róu gāng tǔ
bù rú róu
tuì rú
róu rú
xiāng rú
rú nèi
hán shāng jǔ zhēng
xián bēi rú hèn